Dit gedicht gaat over toen ik werd geboren. Ik ben geboren met een hazenlip (schisis) en mijn ouders wisten dit van te voren niet. Toen ik werd geboren werden ze erg emotioneel omdat ze erg schrokken van mijn lip omdat die er anders uitzag dan normaal. Ze wisten toen nog niet dat ik een hazenlip had. Verder waren ze natuurlijk gewoon emotioneel omdat mama net een bevalling achter de rug had. Ze waren tegelijkertijd natuurlijk ook erg blij omdat ze weer een baby'tje hadden gekregen, maar ik snap goed dat het voor hen heel erg dubbel moet zijn geweest. Dit gedicht is voor papa en mama :). Hopelijk vinden jullie het mooi!
X
p.s. Onder het gedicht staan een aantal super schattige foto's. Ik ben dit niet maar ik word gewoon heel erg blij van deze baby's! :)
X
p.s. Onder het gedicht staan een aantal super schattige foto's. Ik ben dit niet maar ik word gewoon heel erg blij van deze baby's! :)
De lach
Mama had een dikke buik, twee stralende ogen en een brede lach
Totdat ik geboren werd en ze mijn gezichtje zag
Er kwamen veel emoties, blijdschap maar ook verdriet
Want wat gebeurt er met je als je opeens jouw baby met een raar lipje ziet?
,, Ze heeft een schisis’’ werd mijn ouders verteld
En meteen werden alle mogelijke aandoeningen door de dokters voorspeld
Een hartafwijking of klompvoetjes , misschien had ik het wel allebei?
Gelukkig had ik geen van twee en daarmee was de hele familie ontzettend blij!
Toch rolde over de wangen van mijn ouders een traan
Maar met het huilen was het al snel gedaan
Want toen zagen ze mijn glimlachende gezicht door hun tranen heen
En ze beseften dat ik net als alle andere baby’s was toen er nog zo’n lachje verscheen
Ze waren een beetje geschrokken, maar vooral heel erg blij,
want nu hadden ze er nog een kindje bij!
Mama had een dikke buik, twee stralende ogen en een brede lach
Totdat ik geboren werd en ze mijn gezichtje zag
Er kwamen veel emoties, blijdschap maar ook verdriet
Want wat gebeurt er met je als je opeens jouw baby met een raar lipje ziet?
,, Ze heeft een schisis’’ werd mijn ouders verteld
En meteen werden alle mogelijke aandoeningen door de dokters voorspeld
Een hartafwijking of klompvoetjes , misschien had ik het wel allebei?
Gelukkig had ik geen van twee en daarmee was de hele familie ontzettend blij!
Toch rolde over de wangen van mijn ouders een traan
Maar met het huilen was het al snel gedaan
Want toen zagen ze mijn glimlachende gezicht door hun tranen heen
En ze beseften dat ik net als alle andere baby’s was toen er nog zo’n lachje verscheen
Ze waren een beetje geschrokken, maar vooral heel erg blij,
want nu hadden ze er nog een kindje bij!