Jan Jaap van der Wal is een 36-jarige komediant en heeft een dubbelzijdige schisis. Hij houdt van series kijken, slapen en optreden. Afgelopen zaterdag mocht ik hem samen met Anne, Justine en Sarah interviewen. Wil jij meer over Jan Jaap weten? Lees dan vooral even verder!
Waarom en wanneer bent u begonnen met cabaret?
Rond mijn vijftiende zag ik voor het eerst een cabaretier op tv. Toen besefte ik me dat ik dat later ook wilde worden.
Toen ik zeventien jaar oud was heb ik toevallig auditie gedaan bij Comedytrain. Dit is een komediegezelschap in Amsterdam. De medewerkers van Comedytrain vonden mijn auditie erg leuk en na die auditie ben ik steeds vaker gaan optreden.
Verder studeerde ik ook nog kunstgeschiedenis. Terwijl ik dit deed trad ik ook op en ik vond dit veel leuker om te doen. Daarom ben ik na een halfjaar gestopt met studeren en ben ik doorgegaan met cabaret.
U maakt soms (tijdens uw voorstellingen) grappen over uw hazenlip. Waarom doet u dat?
Wanneer je voor het eerst het podium op komt zien mensen dat je een hazenlip hebt. Door de hazenlip op een grappige manier te benoemen haal ik de spanning ervan af.
Ik maak tijdens mijn shows ook vaak grappen over anderen. Je moet dan dus ook laten zien dat je grappen over jezelf kunt maken zodat je daar samen met anderen over kunt lachen.
Verder heb ik het niet vaak over mijn hazenlip tijdens mijn voorstellingen. Soms maak ik even er een grapje over, maar meer ook niet.
Waarom gebruikt u het woord hazenlip in plaats van schisis?
Schisis vind ik een raar en gek woord. Het is de medische term voor hazenlip. Hazenlip kent iedereen en is het helderst. Als je het over een hazenlip hebt weet iedereen wat je bedoelt. Bovendien slissen mensen met een hazenlip meestal (een klein beetje) waardoor schisis nauwelijks uit te spreken valt. Hazenlip is dus eigenlijk veel makkelijker om te gebruiken!
Komt een hazenlip vaker in uw familie voor?
Nee, eigenlijk niet. Ik weet ook niet waardoor het komt dat ik een hazenlip heb, maar het is dus sowieso niet erfelijk. Ik heb zelf ook geen kinderen, maar mijn zus wel. Toen zij zwanger was mocht ze een extra onderzoek laten doen om te controleren of haar kindje eventueel een hazenlip zou hebben. Dit was echter niet het geval.
Wanneer kreeg u uw laatste operatie aan uw hazenlip?
Toen ik twaalf jaar oud was werd ik voor het laatst geopereerd aan mijn hazenlip. Die operatie werd uitgevoerd door een ontzettend goede plastische chirurg waar ik heel veel geluk mee heb gehad. Deze man, die eerst in Leeuwarden werkte, is later ook nog in Amsterdam verder gaan werken.
Ik heb vanaf mijn zesde tot en met mijn twaalfde elk jaar wel een operatie gehad. Dat was best heftig, maar het was wel erg fijn dat ik er daarna vanaf was.
Bent u tevreden met uw uiterlijk?
Ja, nu wel. Toen ik 12 jaar oud was heb ik nog wel getwijfeld of ik nog niet vaker geopereerd wilde worden, maar uiteindelijk heb ik besloten om dit niet te doen.
Ik word soms nog weleens benaderd door chirurgen of tandartsen die nog iets aan me willen veranderen, maar dat wil ik niet.
Ik heb wel toen ik ongeveer 29 jaar oud was een beugel gehad. Dit deed ik omdat mijn tanden weer scheef gingen groeien. Toen de beugel eruit was groeiden de tanden weer terug naar hoe ze waren en toen heb ik het maar gelaten zoals het is.
Heeft uw hazenlip u ooit belemmert in uw leven?
Niet echt eigenlijk. Wel was ik in de pubertijd soms wat onzeker wat betreft vriendinnetjes en verkering. Meisjes vallen bijna altijd op oudere jongens en de meisjes uit mijn klas die ik leuk vond, vonden mij dus niet leuk. Ik dacht vaak dat de reden daarvoor mijn hazenlip was en daardoor voelde ik me soms onzeker. Verder stonden mijn tanden schots en scheef en heb ik lange tijd een beugel gehad. Ook groeide ik natuurlijk nog waardoor mijn gezicht ook veranderde. Ik denk dat het misschien voor meisjes soms nog lastiger is om een hazenlip te hebben, omdat het bij meisjes vaak nog meer om het uiterlijk draait.
De onzekerheid is verdwenen toen ik ben gaan optreden. Ik maakte toen mijn hazenlip bespreekbaar en ik benoemde het. Doordat ik deed wat ik het liefste deed, werd ik een stuk vrolijker en gelukkiger. Ook kreeg ik al snel een vriendin en dat zorgde ook voor een goed gevoel.
Zoals ik al eerder vertelde was ik in de pubertijd soms onzeker over mijn uiterlijk. Maar op een gegeven moment 'groei je uit' (wordt je volwassen) en leer je je hazenlip te accepteren. Ook heb ik het kunnen 'compenseren' met mijn grappen en humor.
Bent u vaak met uw hazenlip bezig?
Nee, inmiddels niet meer. Toen ik jullie leeftijd had nog wel, maar op een gegeven moment kom je in een omgeving terecht waarin mensen je accepteren. In 'het volwassen leven' gaan mensen er makkelijker mee om.
Natuurlijk word ik soms nog weleens beledigd via internet, maar tegenwoordig wordt iedereen dat, dus daar maak ik me niet zo druk meer om. Het enige wat ik niet kan is ballonnen blazen, dus het zijn altijd best saaie feestjes ;p.
Wat zijn de positieve kanten van een hazenlip?
Dat vind ik een moeilijk. Ik denk dat die er niet echt zijn. Maar mijn hazenlip hoort wel echt bij mij en het maakt mij wie ik ben.
Ik denk dat doordat iemand een hazenlip heeft, meteen duidelijk is wie hij/zij is. Diegene is dan namelijk ‘de persoon met de hazenlip’ en daar kan je gebruik van maken. Op het moment dat je iets vindt in werk, kunstzinnigheid of iets anders waarin je jezelf kan uiten herkennen mensen jou daar door je hazenlip en dat kan best weleens handig zijn.
Ik denk ook dat je sowieso later iets moet gaan doen wat je leuk vindt om te doen en waardoor je sterk in je schoenen staat. Ongeacht wat je wilt gaan doen, je moet altijd iets vinden waarbij je je sterk voelt, want op het moment dat je het gevoel hebt dat je sterk bent, krijg je ook een soort zelfvertrouwen wat alle uiterlijke oneffenheden doet verdwijnen.
Dit was het interview. Wat vonden jullie ervan? Laat het me weten op Facebook of bij de comments!
Jan Jaap, heel erg bedankt voor het interview en jullie bedankt voor het lezen! Tot snel!
Waarom en wanneer bent u begonnen met cabaret?
Rond mijn vijftiende zag ik voor het eerst een cabaretier op tv. Toen besefte ik me dat ik dat later ook wilde worden.
Toen ik zeventien jaar oud was heb ik toevallig auditie gedaan bij Comedytrain. Dit is een komediegezelschap in Amsterdam. De medewerkers van Comedytrain vonden mijn auditie erg leuk en na die auditie ben ik steeds vaker gaan optreden.
Verder studeerde ik ook nog kunstgeschiedenis. Terwijl ik dit deed trad ik ook op en ik vond dit veel leuker om te doen. Daarom ben ik na een halfjaar gestopt met studeren en ben ik doorgegaan met cabaret.
U maakt soms (tijdens uw voorstellingen) grappen over uw hazenlip. Waarom doet u dat?
Wanneer je voor het eerst het podium op komt zien mensen dat je een hazenlip hebt. Door de hazenlip op een grappige manier te benoemen haal ik de spanning ervan af.
Ik maak tijdens mijn shows ook vaak grappen over anderen. Je moet dan dus ook laten zien dat je grappen over jezelf kunt maken zodat je daar samen met anderen over kunt lachen.
Verder heb ik het niet vaak over mijn hazenlip tijdens mijn voorstellingen. Soms maak ik even er een grapje over, maar meer ook niet.
Waarom gebruikt u het woord hazenlip in plaats van schisis?
Schisis vind ik een raar en gek woord. Het is de medische term voor hazenlip. Hazenlip kent iedereen en is het helderst. Als je het over een hazenlip hebt weet iedereen wat je bedoelt. Bovendien slissen mensen met een hazenlip meestal (een klein beetje) waardoor schisis nauwelijks uit te spreken valt. Hazenlip is dus eigenlijk veel makkelijker om te gebruiken!
Komt een hazenlip vaker in uw familie voor?
Nee, eigenlijk niet. Ik weet ook niet waardoor het komt dat ik een hazenlip heb, maar het is dus sowieso niet erfelijk. Ik heb zelf ook geen kinderen, maar mijn zus wel. Toen zij zwanger was mocht ze een extra onderzoek laten doen om te controleren of haar kindje eventueel een hazenlip zou hebben. Dit was echter niet het geval.
Wanneer kreeg u uw laatste operatie aan uw hazenlip?
Toen ik twaalf jaar oud was werd ik voor het laatst geopereerd aan mijn hazenlip. Die operatie werd uitgevoerd door een ontzettend goede plastische chirurg waar ik heel veel geluk mee heb gehad. Deze man, die eerst in Leeuwarden werkte, is later ook nog in Amsterdam verder gaan werken.
Ik heb vanaf mijn zesde tot en met mijn twaalfde elk jaar wel een operatie gehad. Dat was best heftig, maar het was wel erg fijn dat ik er daarna vanaf was.
Bent u tevreden met uw uiterlijk?
Ja, nu wel. Toen ik 12 jaar oud was heb ik nog wel getwijfeld of ik nog niet vaker geopereerd wilde worden, maar uiteindelijk heb ik besloten om dit niet te doen.
Ik word soms nog weleens benaderd door chirurgen of tandartsen die nog iets aan me willen veranderen, maar dat wil ik niet.
Ik heb wel toen ik ongeveer 29 jaar oud was een beugel gehad. Dit deed ik omdat mijn tanden weer scheef gingen groeien. Toen de beugel eruit was groeiden de tanden weer terug naar hoe ze waren en toen heb ik het maar gelaten zoals het is.
Heeft uw hazenlip u ooit belemmert in uw leven?
Niet echt eigenlijk. Wel was ik in de pubertijd soms wat onzeker wat betreft vriendinnetjes en verkering. Meisjes vallen bijna altijd op oudere jongens en de meisjes uit mijn klas die ik leuk vond, vonden mij dus niet leuk. Ik dacht vaak dat de reden daarvoor mijn hazenlip was en daardoor voelde ik me soms onzeker. Verder stonden mijn tanden schots en scheef en heb ik lange tijd een beugel gehad. Ook groeide ik natuurlijk nog waardoor mijn gezicht ook veranderde. Ik denk dat het misschien voor meisjes soms nog lastiger is om een hazenlip te hebben, omdat het bij meisjes vaak nog meer om het uiterlijk draait.
De onzekerheid is verdwenen toen ik ben gaan optreden. Ik maakte toen mijn hazenlip bespreekbaar en ik benoemde het. Doordat ik deed wat ik het liefste deed, werd ik een stuk vrolijker en gelukkiger. Ook kreeg ik al snel een vriendin en dat zorgde ook voor een goed gevoel.
Zoals ik al eerder vertelde was ik in de pubertijd soms onzeker over mijn uiterlijk. Maar op een gegeven moment 'groei je uit' (wordt je volwassen) en leer je je hazenlip te accepteren. Ook heb ik het kunnen 'compenseren' met mijn grappen en humor.
Bent u vaak met uw hazenlip bezig?
Nee, inmiddels niet meer. Toen ik jullie leeftijd had nog wel, maar op een gegeven moment kom je in een omgeving terecht waarin mensen je accepteren. In 'het volwassen leven' gaan mensen er makkelijker mee om.
Natuurlijk word ik soms nog weleens beledigd via internet, maar tegenwoordig wordt iedereen dat, dus daar maak ik me niet zo druk meer om. Het enige wat ik niet kan is ballonnen blazen, dus het zijn altijd best saaie feestjes ;p.
Wat zijn de positieve kanten van een hazenlip?
Dat vind ik een moeilijk. Ik denk dat die er niet echt zijn. Maar mijn hazenlip hoort wel echt bij mij en het maakt mij wie ik ben.
Ik denk dat doordat iemand een hazenlip heeft, meteen duidelijk is wie hij/zij is. Diegene is dan namelijk ‘de persoon met de hazenlip’ en daar kan je gebruik van maken. Op het moment dat je iets vindt in werk, kunstzinnigheid of iets anders waarin je jezelf kan uiten herkennen mensen jou daar door je hazenlip en dat kan best weleens handig zijn.
Ik denk ook dat je sowieso later iets moet gaan doen wat je leuk vindt om te doen en waardoor je sterk in je schoenen staat. Ongeacht wat je wilt gaan doen, je moet altijd iets vinden waarbij je je sterk voelt, want op het moment dat je het gevoel hebt dat je sterk bent, krijg je ook een soort zelfvertrouwen wat alle uiterlijke oneffenheden doet verdwijnen.
Dit was het interview. Wat vonden jullie ervan? Laat het me weten op Facebook of bij de comments!
Jan Jaap, heel erg bedankt voor het interview en jullie bedankt voor het lezen! Tot snel!