Operaties
Ik heb in mijn leven al erg veel operaties gehad doordat ik een schisis heb. Maar wat gaat er nou eigenlijk allemaal met je gebeuren wanneer je geopereerd moet worden? Dat vertel ik jullie in dit artikel! In een ander artikel zal ik meer vertellen over mijn persoonlijke ervaringen met operaties en zal ik specifieker ingaan op operaties die te maken hebben met schisis. Dit artikel gaat meer over operaties in het algemeen.
De operatie
Natuurlijk is elke operatie anders maar een aantal dingen zullen bij elke operatie terugkomen. Vaak moet je in de periode voordat je geopereerd wordt meerdere keren naar het ziekenhuis. De dokter onderzoekt datgene dat geopereerd moet worden en vaak geeft hij uitleg over wat er nou precies gaat gebeuren. Ook worden soms van te voren foto’s gemaakt zodat het verschil tussen voor en na de operatie goed voor de doktoren te zien is. Ook moet je een keertje in het ziekenhuis een soort controle doen voor de operatie. Je wordt dan gewogen, gemeten en je moet allerlei vragen beantwoorden. Bijvoorbeeld of je ergens allergisch voor bent en of dat je al vaker bent geopereerd en of je nog opmerkingen of vragen hebt. Ook wordt dan vaak de datum van de operatie geprikt en wordt je bloeddruk gemeten.
Meestal mag je in de nacht en de ochtend voor de operatie niks eten en alleen maar water drinken. Wat je precies wel en niet mag eten en vanaf welke tijden dit geldt ligt aan je leeftijd, aan de soort operatie en aan wanneer je geopereerd wordt. Vaak moet je ’s morgens vroeg al aanwezig zijn in het ziekenhuis en wanneer je een kind bent moet je je dan melden bij de kinderafdeling. Daar zitten vaak hele aardige verpleegsters die vragen wie je bent en wat je komt doen. Vervolgens word je naar je kamertje gebracht en daar moet je dan vaak even wachten. Na een tijdje komen er verpleegsters die voor je gaan zorgen. Je wordt vaak nog een keer gewogen en gemeten en je moet meestal een heel smerig drankje drinken. Dat drankje is volgens mij eigenlijk een soort ‘’voornarcose’’ (verdoving) zodat je minder pijn voelt. Ook moet je een ziekenhuispyjama aan en een ziekenhuisonderbroek. Verder mag je meestal tijdens de operatie nooit sieraden in of nagellak of make-up op (jammer! L). Ook mag je een lijst invullen over eten. Wanneer je in het ziekenhuis moet blijven slapen krijg je namelijk ook eten en op zo’n lijst kan je je voorkeuren aangeven.
Ik heb in mijn leven al erg veel operaties gehad doordat ik een schisis heb. Maar wat gaat er nou eigenlijk allemaal met je gebeuren wanneer je geopereerd moet worden? Dat vertel ik jullie in dit artikel! In een ander artikel zal ik meer vertellen over mijn persoonlijke ervaringen met operaties en zal ik specifieker ingaan op operaties die te maken hebben met schisis. Dit artikel gaat meer over operaties in het algemeen.
De operatie
Natuurlijk is elke operatie anders maar een aantal dingen zullen bij elke operatie terugkomen. Vaak moet je in de periode voordat je geopereerd wordt meerdere keren naar het ziekenhuis. De dokter onderzoekt datgene dat geopereerd moet worden en vaak geeft hij uitleg over wat er nou precies gaat gebeuren. Ook worden soms van te voren foto’s gemaakt zodat het verschil tussen voor en na de operatie goed voor de doktoren te zien is. Ook moet je een keertje in het ziekenhuis een soort controle doen voor de operatie. Je wordt dan gewogen, gemeten en je moet allerlei vragen beantwoorden. Bijvoorbeeld of je ergens allergisch voor bent en of dat je al vaker bent geopereerd en of je nog opmerkingen of vragen hebt. Ook wordt dan vaak de datum van de operatie geprikt en wordt je bloeddruk gemeten.
Meestal mag je in de nacht en de ochtend voor de operatie niks eten en alleen maar water drinken. Wat je precies wel en niet mag eten en vanaf welke tijden dit geldt ligt aan je leeftijd, aan de soort operatie en aan wanneer je geopereerd wordt. Vaak moet je ’s morgens vroeg al aanwezig zijn in het ziekenhuis en wanneer je een kind bent moet je je dan melden bij de kinderafdeling. Daar zitten vaak hele aardige verpleegsters die vragen wie je bent en wat je komt doen. Vervolgens word je naar je kamertje gebracht en daar moet je dan vaak even wachten. Na een tijdje komen er verpleegsters die voor je gaan zorgen. Je wordt vaak nog een keer gewogen en gemeten en je moet meestal een heel smerig drankje drinken. Dat drankje is volgens mij eigenlijk een soort ‘’voornarcose’’ (verdoving) zodat je minder pijn voelt. Ook moet je een ziekenhuispyjama aan en een ziekenhuisonderbroek. Verder mag je meestal tijdens de operatie nooit sieraden in of nagellak of make-up op (jammer! L). Ook mag je een lijst invullen over eten. Wanneer je in het ziekenhuis moet blijven slapen krijg je namelijk ook eten en op zo’n lijst kan je je voorkeuren aangeven.
Op een gegeven moment komen de zusters je halen, want je kan worden geopereerd! Je moet dan in bed gaan liggen en zo word je dan naar de operatiekamer (OK) gereden door de zusters (wat ik eigenlijk altijd heel erg leuk vind! J). Een van je ouders mag mee naar binnen. Ook mag je als je wil een knuffel meenemen. Eerst moet je meestal door twee grote deuren en daarna kom je vaak bij een soort balie. Vervolgens word je naar de uitslaapkamer gereden. Daar liggen mensen die net geopereerd zijn en nog aan het slapen zijn en er liggen ook mensen die nog moeten worden geopereerd. Als kind kwam er bij mij altijd een hele aardige mevrouw van de speelkamer en zij probeerde me dan af te leiden door samen met mij in een boekje te lezen of te spelen met knuffeltjes.
Na een tijdje komen er vaak een aantal dokters en die rijden je dan samen met je vader of moeder een van de vele operatiekamers in. Daar moet je op een ander bed gaan liggen en vervolgens krijg je een lekker warm deken over je heen zodat je het niet koud krijgt. In sommige ziekenhuizen mag je een liedje aanvragen en die wordt dan opgezet. Je krijgt ook een aantal plakkertjes op je borst, buik en vaak ook op je hand. Ook wordt nog even je bloeddruk gemeten. Daarna is het tijd om te gaan slapen. Als je ouder bent krijg je van te voren in de uitslaapkamer een prikje. Eerst wordt er vaak een soort toverpleister op je hand gedaan waardoor je de prik minder voelt en daarna wordt er snel geprikt. Dat is al een deel van de narcose waardoor je tijdens de operatie lekker kan slapen. Ik heb nu 2 keer zo’n prikje gehad (eigenlijk valt het reuze mee hoor). Als je jonger bent krijg je dit prikje niet maar krijg je alleen maar een soort ‘’kapje’’. Dit krijg je pas helemaal op het einde in de operatiekamer. Deze wordt op je neus en mond gezet en er komt een soort gas uit. Dit gas moet je inademen en daardoor val je tijdelijk in slaap zodat je helemaal niks merkt van de operatie. Oudere kinderen en volwassenen krijgen meestal een prikje en ze krijgen ook eventjes het kapje op. Mama vertelt mij altijd dat wanneer ik in slaap val mijn ogen beginnen te draaien en dat ik dan opeens weg ben. Je merkt dus eigenlijk helemaal niks van de operatie!
Na een tijdje komen er vaak een aantal dokters en die rijden je dan samen met je vader of moeder een van de vele operatiekamers in. Daar moet je op een ander bed gaan liggen en vervolgens krijg je een lekker warm deken over je heen zodat je het niet koud krijgt. In sommige ziekenhuizen mag je een liedje aanvragen en die wordt dan opgezet. Je krijgt ook een aantal plakkertjes op je borst, buik en vaak ook op je hand. Ook wordt nog even je bloeddruk gemeten. Daarna is het tijd om te gaan slapen. Als je ouder bent krijg je van te voren in de uitslaapkamer een prikje. Eerst wordt er vaak een soort toverpleister op je hand gedaan waardoor je de prik minder voelt en daarna wordt er snel geprikt. Dat is al een deel van de narcose waardoor je tijdens de operatie lekker kan slapen. Ik heb nu 2 keer zo’n prikje gehad (eigenlijk valt het reuze mee hoor). Als je jonger bent krijg je dit prikje niet maar krijg je alleen maar een soort ‘’kapje’’. Dit krijg je pas helemaal op het einde in de operatiekamer. Deze wordt op je neus en mond gezet en er komt een soort gas uit. Dit gas moet je inademen en daardoor val je tijdelijk in slaap zodat je helemaal niks merkt van de operatie. Oudere kinderen en volwassenen krijgen meestal een prikje en ze krijgen ook eventjes het kapje op. Mama vertelt mij altijd dat wanneer ik in slaap val mijn ogen beginnen te draaien en dat ik dan opeens weg ben. Je merkt dus eigenlijk helemaal niks van de operatie!
Na de operatie wordt je wakker op de uitslaapkamer. Dat is meestal een heel raar gevoel omdat je even niet weet waar je bent. Ik werd een keertje wakker met heel veel bloed op mijn kussen en toen schrok ik wel even! Wanneer een van de zusters heeft gezien dat je wakker bent wordt vaak een van je ouders gehaald en die komt je dan samen met een of meerdere zusters ophalen. Dan word je naar je kamertje gereden en daar kan je dan lekker uitrusten. Vaak zijn de momenten vlak na de operatie nog niet zo heel erg omdat de narcose dan nog werkt en daarom voel je dan dus erg weinig pijn. Meestal voel je een paar uur later na de operatie pas pijn. Het ligt aan de soort operatie hoeveel pijn je voelt en of je bijvoorbeeld moet overgeven of niet. Ook ligt het aan de soort operatie en aan hoe snel je herstelt of je lang moet blijven in het ziekenhuis of dat je diezelfde dag nog naar huis mag. Ik moet bijvoorbeeld meestal wel een dagje blijven als ik een lange operatie heb gehad.
Vaak moet je dan veel paracetamol slikken en kan je niet naar de wc( maar dat wil ik altijd wel graag!). Als je niet naar de wc kan moet je eigenlijk plassen op een soort po. Dit is een klein potje dat op je bed wordt gezet en waar je dan in moet plassen, maar ik vind dit niet zo prettig dus wil ik het liefst altijd gewoon naar de wc. Ook heb je na een operatie vaak een infuus. Daarin zit een vloeistof die jij nodig hebt. Mijn moeder zei dat er bij mij vaak een soort zoutoplossing in zit zodat ik genoeg vocht binnenkrijg (maar dit weet ze niet helemaal zeker). Na de operatie mag je namelijk in het begin ook nog even niet eten en drinken en moet je erg voorzichtig zijn. Vaak mag je na een aantal uur al wel voorzichtig wat proberen te drinken en als dit goed gaat ook wat eten, maar dit ligt ook aan de soort operatie en aan hoe snel je herstelt. Soms is er kans dat je na een operatie snel bij eten of drinken moet overgeven dus vandaar dat er zo voorzichtig moet worden gedaan. Aan het eind van de middag komt de dokter vaak even kijken hoe het met je gaat. Als het goed gaat mag je vaak diezelfde dag al naar huis.
Als je een nachtje (of langer) moet blijven mag je misschien ’s avond wat eten. Soms komt er ook bezoek en als het goed gaat kan je ook naar de speelkamer. Anders kan je tv kijken (als je tenminste een tv op je kamer hebt) of iets anders doen. Vaak mag ook een van je ouders bij je blijven slapen. Als kind slaap je vaak niet bij andere patiënten op een kamer, maar dit kan verschillen per ziekenhuis.
De dag begint al vroeg in het ziekenhuis, meestal rond 8 uur. De zusters komen rond die tijd je kamer binnen en doen de gordijnen open en vaak komt al snel het ontbijt. Als alles goed is gegaan en als je goed herstelt mag je vaak die dag al naar huis, maar ook dit verschilt per operatie.
Vaak moet je dan veel paracetamol slikken en kan je niet naar de wc( maar dat wil ik altijd wel graag!). Als je niet naar de wc kan moet je eigenlijk plassen op een soort po. Dit is een klein potje dat op je bed wordt gezet en waar je dan in moet plassen, maar ik vind dit niet zo prettig dus wil ik het liefst altijd gewoon naar de wc. Ook heb je na een operatie vaak een infuus. Daarin zit een vloeistof die jij nodig hebt. Mijn moeder zei dat er bij mij vaak een soort zoutoplossing in zit zodat ik genoeg vocht binnenkrijg (maar dit weet ze niet helemaal zeker). Na de operatie mag je namelijk in het begin ook nog even niet eten en drinken en moet je erg voorzichtig zijn. Vaak mag je na een aantal uur al wel voorzichtig wat proberen te drinken en als dit goed gaat ook wat eten, maar dit ligt ook aan de soort operatie en aan hoe snel je herstelt. Soms is er kans dat je na een operatie snel bij eten of drinken moet overgeven dus vandaar dat er zo voorzichtig moet worden gedaan. Aan het eind van de middag komt de dokter vaak even kijken hoe het met je gaat. Als het goed gaat mag je vaak diezelfde dag al naar huis.
Als je een nachtje (of langer) moet blijven mag je misschien ’s avond wat eten. Soms komt er ook bezoek en als het goed gaat kan je ook naar de speelkamer. Anders kan je tv kijken (als je tenminste een tv op je kamer hebt) of iets anders doen. Vaak mag ook een van je ouders bij je blijven slapen. Als kind slaap je vaak niet bij andere patiënten op een kamer, maar dit kan verschillen per ziekenhuis.
De dag begint al vroeg in het ziekenhuis, meestal rond 8 uur. De zusters komen rond die tijd je kamer binnen en doen de gordijnen open en vaak komt al snel het ontbijt. Als alles goed is gegaan en als je goed herstelt mag je vaak die dag al naar huis, maar ook dit verschilt per operatie.
Hoelang je in het ziekenhuis moet blijven is dus eigenlijk heel erg afhankelijk van wat voor soort operatie je hebt. Ook ligt het eraan hoe oud je bent en of je snel en goed herstelt.
Soort operaties
Ik vind persoonlijk dat er twee soorten operaties zijn : kleine operaties en grote operaties.
Kleine operaties tel ik eigenlijk niet echt mee als ‘’echte’’ operaties. Deze operaties duren meestal niet langer dan een halfuur en stellen eigenlijk niet heel veel voor (vind ik dan persoonlijk). Ook voel je meestal niet extreem veel pijn. Wanneer de operatie niet heel zwaar is mag je soms zelf kiezen of je onder narcose wil of niet. Ik had dat bijvoorbeeld toen ik een heel apart bultje onder mijn oog had en ik heb dit toen zonder narcose gedaan. De meeste dingen die ik heb verteld over operaties gebeuren vaak niet bij deze kleine operaties omdat die voor zulke operaties niet nodig zijn.
Grote operaties vind ik wel ‘’echte’’ operaties. Bij deze operaties voel je echt pijn en moet je meestal ook wel even in het ziekenhuis blijven. Ook duren deze operaties vaak erg lang en moet je vaak lang herstellen en mag je tijdelijk een aantal dingen niet doen.
Veel mensen vinden dat ‘’kleine’’ operaties ook gewoon ‘’echte’’ operaties zijn. Ik vind dit persoonlijk niet maar ieder heeft zijn eigen mening en ik respecteer dat ook. Ik denk dat het ligt aan je pijngrens wat je een zware operatie vind en wat niet. Wanneer je bijvoorbeeld al erg veel hebt meegemaakt wat betreft pijn is je pijngrens hoger en vind je denk ik bepaalde operaties minder zwaar dan dat andere mensen ze vinden. Wanneer je minder vaak geopereerd bent denk ik dat voor jou een kleine operatie zwaarder is dan bij iemand die al wel vaker is geopereerd, maar ook dit is mijn eigen mening en ik weet dat niet iedereen er zo over denkt en dat begrijp ik ook. Iedereen vindt iets anders en dat is maar goed ook toch?
Hopelijk vonden jullie dit een leuk en leerzaam artikel! Bedankt voor het lezen!
X
Soort operaties
Ik vind persoonlijk dat er twee soorten operaties zijn : kleine operaties en grote operaties.
Kleine operaties tel ik eigenlijk niet echt mee als ‘’echte’’ operaties. Deze operaties duren meestal niet langer dan een halfuur en stellen eigenlijk niet heel veel voor (vind ik dan persoonlijk). Ook voel je meestal niet extreem veel pijn. Wanneer de operatie niet heel zwaar is mag je soms zelf kiezen of je onder narcose wil of niet. Ik had dat bijvoorbeeld toen ik een heel apart bultje onder mijn oog had en ik heb dit toen zonder narcose gedaan. De meeste dingen die ik heb verteld over operaties gebeuren vaak niet bij deze kleine operaties omdat die voor zulke operaties niet nodig zijn.
Grote operaties vind ik wel ‘’echte’’ operaties. Bij deze operaties voel je echt pijn en moet je meestal ook wel even in het ziekenhuis blijven. Ook duren deze operaties vaak erg lang en moet je vaak lang herstellen en mag je tijdelijk een aantal dingen niet doen.
Veel mensen vinden dat ‘’kleine’’ operaties ook gewoon ‘’echte’’ operaties zijn. Ik vind dit persoonlijk niet maar ieder heeft zijn eigen mening en ik respecteer dat ook. Ik denk dat het ligt aan je pijngrens wat je een zware operatie vind en wat niet. Wanneer je bijvoorbeeld al erg veel hebt meegemaakt wat betreft pijn is je pijngrens hoger en vind je denk ik bepaalde operaties minder zwaar dan dat andere mensen ze vinden. Wanneer je minder vaak geopereerd bent denk ik dat voor jou een kleine operatie zwaarder is dan bij iemand die al wel vaker is geopereerd, maar ook dit is mijn eigen mening en ik weet dat niet iedereen er zo over denkt en dat begrijp ik ook. Iedereen vindt iets anders en dat is maar goed ook toch?
Hopelijk vonden jullie dit een leuk en leerzaam artikel! Bedankt voor het lezen!
X