Vanwege mijn hazenlip ben ik vaak in contact met doktoren en andere medische hulpverleners. Ze zijn vaak ontzettend kundig en weten veel van hun vak af, maar zijn doktoren ook sociaal en begrijpen ze de patiënt? Daar wil ik het vandaag met jullie over hebben!
Hoe ouder ik word, hoe meer respect ik krijg voor artsen. Ik heb dat niet alleen voor de doktoren die mij helpen maar ook voor alle andere doktoren in deze wereld. Doordat doktoren een goede opleiding hebben gehad, slim en kundig zijn zorgen ze ervoor dat een hele hoop mensen genezen van hun ziekte en dat vind ik heel erg goed.
Maar hoe ouder ik word hoe meer ik me ook besef dat sommige doktoren ietwat moeilijk in de omgang met hun patiënten zijn. Soms heb ik namelijk het gevoel dat doktoren een soort speciale 'doktertaal' met allemaal moeilijke woorden die niet-doktoren niet begrijpen hebben. Wanneer een dokter aan mij als klein meisje vertelde wat er allemaal ging gebeuren tijdens een operatie en waarom dat dan zou gaan gebeuren begreep ik er natuurlijk helemaal niks van. Dokters bedoelen het helemaal niet verkeerd en beseffen soms niet dat in dit soort gevallen een patient er eigenlijk helemaal niks van begrijpt. Het is dan natuurlijk een stukje verantwoordelijkheid van de patiënt om aan te geven dat hij/zij het niet snapt, want anders kan de dokter dat ook niet weten, maar het is ook een stukje verantwoordelijkheid van de dokter om de volgende keer misschien iets makkelijkere begrippen te gebruiken,
De zogenoemde 'dokterstaal' is echter niet echt een groot probleem, wat wel wat vervelend kan zijn is dat sommige artsen je niet goed (kunnen) voorbereiden op wat er allemaal komen gaat na de operatie, niet alleen op fysiek maar ook op mentaal gebied. Wanneer een arts je voor een operatie niet verteld dat het herstel erg zwaar kan gaan zijn dan ga je daar waarschijnlijk ook niet vanuit, je weet alleen dat je een tijdje herstel nodig hebt, maar waarschijnlijk verwacht je al snel weer helemaal de oude zult zijn. Je hebt nog geen idee van wat je allemaal te wachten staat. Zodra het herstel dan erg lang duurt en je veel pijn hebt kan je je heel erg rot gaan voelen over de situatie.
Bijna altijd zijn doktoren aardig tegen me geweest (en dat zijn ze nog steeds!) en daar ben ik ze ontzettend dankbaar voor! Soms zijn er echter mensen die dat niet zijn en dat is niet heel erg fijn. Zo was ik gisteren bij de opticien (dit is dan wel geen arts, maar het gaat even om het idee) en werd ik nogal afgesnauwd doordat ik 1. een week te vroeg kwam, 2. iets verkeerd begrepen had, 3. ik een speciale bon nog niet ontvangen had en daarom eigenlijk niet moest komen (maar ik kwam echter ook voor iets anders waarvoor ik de bon niet nodig had, maar dat begreep de mevrouw niet). De mevrouw die mij hielp heeft me al meerdere malen geholpen en het is nou niet echt prettig als je als een klein irritant kind dat stout geweest is wordt geholpen in plaats van als een klant. Ik weet zelf ook heel goed dat het gewoon ontzettend stom is om per ongeluk een week eerder te komen en ik weet ook dat ik een aantal dingen niet helemaal goed begrepen had waardoor er wat dingen misliep, maar mensen maken fouten toch? Dat hoort er toch gewoon bij? En (wanneer ik mijn excuses aangeboden heb,) is het dan terecht om op een onaardige manier met mij om te gaan? Ik denk het eigenlijk niet. Ik wil heus niet zeggen dat ik als een prinses behandeld wil worden en dat ik niks fout gedaan heb en de vrouw die me hielp niks goed kan doen, maar het zou fijn zijn als ze iets vriendelijker tegen haar klanten zou doen.
Even voor de duidelijkheid: in deze blog probeer ik helemaal NIET artsen in een verkeerd daglicht te zetten en ik probeer ook helemaal niet te zeggen dat ik doktoren niet goed of aardig vind, ik vind het namelijk juist ontzettend goed wat voor werk ze doen en dat ze zo veel mensen op deze wereld helpen! Ik wil zelfs misschien later ook een dokter worden!
Het enige wat ik met deze blog wil bereiken is dat sommige artsen misschien kunnen proberen in de toekomst iets meer rekening te houden met de patiënt door zich ook ietsje meer te vestigen op de sociale vlakken in plaats van alleen op de medische , dat zou ontzettend fijn zijn voor het contact tussen arts en patiënt! :) Als jullie artsen dat gaan doen, dan zullen wij patiënten ook proberen aardig te doen tegen artsen en vooral niet al te veel te mopperen (want dat doen we stiekem best wel vaak!). Artsen zorgen (meestal) voor fantastische medische hulp en zonder hen zou het een heel stuk slechter in de wereld gaan, dus laten we maar heel blij met ze zijn en iets minder zeuren wanneer artsen een foutje maken! We mogen best wel eens wat dankbaarder zijn voor alle zorg die ons hier in Nederland wordt aangeboden, in andere landen is de zorg namelijk vaak veel slechter!
Gelukkig zijn de meeste artsen en medische hulpverleners hartstikke aardig en lief en begrijpen ze de patiënt goed.Zo heb ik een ontzettend aardige logopediste (Wilma) die me helpt met mijn spraak. Wanneer iemand zo aardig is en je het goed met iemand kan vinden scheelt dat al een hele hoop! Ook zijn al mijn andere artsen en mijn orthodontist altijd aardig tegen me, ze hebben het beste met me voor en maken me bij iedere operatie of beugel weer wat mooier en vooral gelukkiger! Wanneer er bijvoorbeeld weer een beugel uit mag en ik het resultaat zie begin ik altijd helemaal te stralen en zonder de orthodontist zou ik die beugel helemaal nooit gehad kunnen hebben en zou dat prachtige resultaat er ook nooit zijn! Ook na het herstel van een operatie voel ik me vaak ontzettend goed en ben ik erg tevreden met mezelf, wat een erg fijn gevoel is! Daarom wil ik alle artsen, zusters, orthodontisten en logopedisten (sorry als ik iemand vergeet!) heel erg bedanken voor alles! Bedankt dat jullie dit vak hebben gekozen, mensen helpen en dat jullie er zijn!
En jullie bedankt voor het lezen!
Hoe ouder ik word, hoe meer respect ik krijg voor artsen. Ik heb dat niet alleen voor de doktoren die mij helpen maar ook voor alle andere doktoren in deze wereld. Doordat doktoren een goede opleiding hebben gehad, slim en kundig zijn zorgen ze ervoor dat een hele hoop mensen genezen van hun ziekte en dat vind ik heel erg goed.
Maar hoe ouder ik word hoe meer ik me ook besef dat sommige doktoren ietwat moeilijk in de omgang met hun patiënten zijn. Soms heb ik namelijk het gevoel dat doktoren een soort speciale 'doktertaal' met allemaal moeilijke woorden die niet-doktoren niet begrijpen hebben. Wanneer een dokter aan mij als klein meisje vertelde wat er allemaal ging gebeuren tijdens een operatie en waarom dat dan zou gaan gebeuren begreep ik er natuurlijk helemaal niks van. Dokters bedoelen het helemaal niet verkeerd en beseffen soms niet dat in dit soort gevallen een patient er eigenlijk helemaal niks van begrijpt. Het is dan natuurlijk een stukje verantwoordelijkheid van de patiënt om aan te geven dat hij/zij het niet snapt, want anders kan de dokter dat ook niet weten, maar het is ook een stukje verantwoordelijkheid van de dokter om de volgende keer misschien iets makkelijkere begrippen te gebruiken,
De zogenoemde 'dokterstaal' is echter niet echt een groot probleem, wat wel wat vervelend kan zijn is dat sommige artsen je niet goed (kunnen) voorbereiden op wat er allemaal komen gaat na de operatie, niet alleen op fysiek maar ook op mentaal gebied. Wanneer een arts je voor een operatie niet verteld dat het herstel erg zwaar kan gaan zijn dan ga je daar waarschijnlijk ook niet vanuit, je weet alleen dat je een tijdje herstel nodig hebt, maar waarschijnlijk verwacht je al snel weer helemaal de oude zult zijn. Je hebt nog geen idee van wat je allemaal te wachten staat. Zodra het herstel dan erg lang duurt en je veel pijn hebt kan je je heel erg rot gaan voelen over de situatie.
Bijna altijd zijn doktoren aardig tegen me geweest (en dat zijn ze nog steeds!) en daar ben ik ze ontzettend dankbaar voor! Soms zijn er echter mensen die dat niet zijn en dat is niet heel erg fijn. Zo was ik gisteren bij de opticien (dit is dan wel geen arts, maar het gaat even om het idee) en werd ik nogal afgesnauwd doordat ik 1. een week te vroeg kwam, 2. iets verkeerd begrepen had, 3. ik een speciale bon nog niet ontvangen had en daarom eigenlijk niet moest komen (maar ik kwam echter ook voor iets anders waarvoor ik de bon niet nodig had, maar dat begreep de mevrouw niet). De mevrouw die mij hielp heeft me al meerdere malen geholpen en het is nou niet echt prettig als je als een klein irritant kind dat stout geweest is wordt geholpen in plaats van als een klant. Ik weet zelf ook heel goed dat het gewoon ontzettend stom is om per ongeluk een week eerder te komen en ik weet ook dat ik een aantal dingen niet helemaal goed begrepen had waardoor er wat dingen misliep, maar mensen maken fouten toch? Dat hoort er toch gewoon bij? En (wanneer ik mijn excuses aangeboden heb,) is het dan terecht om op een onaardige manier met mij om te gaan? Ik denk het eigenlijk niet. Ik wil heus niet zeggen dat ik als een prinses behandeld wil worden en dat ik niks fout gedaan heb en de vrouw die me hielp niks goed kan doen, maar het zou fijn zijn als ze iets vriendelijker tegen haar klanten zou doen.
Even voor de duidelijkheid: in deze blog probeer ik helemaal NIET artsen in een verkeerd daglicht te zetten en ik probeer ook helemaal niet te zeggen dat ik doktoren niet goed of aardig vind, ik vind het namelijk juist ontzettend goed wat voor werk ze doen en dat ze zo veel mensen op deze wereld helpen! Ik wil zelfs misschien later ook een dokter worden!
Het enige wat ik met deze blog wil bereiken is dat sommige artsen misschien kunnen proberen in de toekomst iets meer rekening te houden met de patiënt door zich ook ietsje meer te vestigen op de sociale vlakken in plaats van alleen op de medische , dat zou ontzettend fijn zijn voor het contact tussen arts en patiënt! :) Als jullie artsen dat gaan doen, dan zullen wij patiënten ook proberen aardig te doen tegen artsen en vooral niet al te veel te mopperen (want dat doen we stiekem best wel vaak!). Artsen zorgen (meestal) voor fantastische medische hulp en zonder hen zou het een heel stuk slechter in de wereld gaan, dus laten we maar heel blij met ze zijn en iets minder zeuren wanneer artsen een foutje maken! We mogen best wel eens wat dankbaarder zijn voor alle zorg die ons hier in Nederland wordt aangeboden, in andere landen is de zorg namelijk vaak veel slechter!
Gelukkig zijn de meeste artsen en medische hulpverleners hartstikke aardig en lief en begrijpen ze de patiënt goed.Zo heb ik een ontzettend aardige logopediste (Wilma) die me helpt met mijn spraak. Wanneer iemand zo aardig is en je het goed met iemand kan vinden scheelt dat al een hele hoop! Ook zijn al mijn andere artsen en mijn orthodontist altijd aardig tegen me, ze hebben het beste met me voor en maken me bij iedere operatie of beugel weer wat mooier en vooral gelukkiger! Wanneer er bijvoorbeeld weer een beugel uit mag en ik het resultaat zie begin ik altijd helemaal te stralen en zonder de orthodontist zou ik die beugel helemaal nooit gehad kunnen hebben en zou dat prachtige resultaat er ook nooit zijn! Ook na het herstel van een operatie voel ik me vaak ontzettend goed en ben ik erg tevreden met mezelf, wat een erg fijn gevoel is! Daarom wil ik alle artsen, zusters, orthodontisten en logopedisten (sorry als ik iemand vergeet!) heel erg bedanken voor alles! Bedankt dat jullie dit vak hebben gekozen, mensen helpen en dat jullie er zijn!
En jullie bedankt voor het lezen!
P.s. Ik vond dit plaatje wel erg toepasselijk en het geldt zowel voor artsen als voor patiënten, maar eigenlijk geldt het natuurlijk voor iedereen!