Operaties
Mijn vorige artikel ging over operaties in het algemeen. Dit keer blog ik over mijn operaties die te maken hebben met mijn schisis. Tegenwoordig gaan sommige operaties wel anders dan dat ze bij mij gingen omdat er nu veel nieuwe technieken zijn ontwikkeld.
De allereerste operatie
Ik ben geboren met een spleet in mijn lip, kaak en gehemelte. Mijn eerste operaties was toen ik ongeveer 4 maanden oud was. Dokters hebben toen mijn lip gesloten. Ook hebben ze toen mijn zachte gehemelte gesloten en mijn oren doorgeprikt. Dit kwam doordat er wat mis was met mijn oren door mijn schisis. Deze operatie duurde ongeveer 5 tot 6 uur en na de operatie moest ik 5 dagen in het ziekenhuis blijven. Zelf weet ik natuurlijk helemaal niks meer van deze operatie, omdat ik nog een heel klein baby'tje was maar mijn moeder heeft me er veel over verteld en ik heb oude videobanden gezien van toen ik net geopereerd was. Bij deze operatie hebben ze de spleet in mijn lip dichtgemaakt en vervolgens hadden ze daar een pleister op geplakt. Omdat ze bang waren dat ik de pleister van mijn lip af zou trekken zaten mijn armen in twee kokertjes. Op die manier kon ik mijn ellebogen niet bewegen en zo ook niet de pleister losmaken. Ik heb dit ook op de videoband gezien en het is eigenlijk een heel triest gezicht. Het moet denk ik ook wel een flinke schok zijn geweest voor mijn ouders toen de pleister van mijn lip af werd gehaald. Opeens hadden ze een heel ander baby'tje!
Mijn vorige artikel ging over operaties in het algemeen. Dit keer blog ik over mijn operaties die te maken hebben met mijn schisis. Tegenwoordig gaan sommige operaties wel anders dan dat ze bij mij gingen omdat er nu veel nieuwe technieken zijn ontwikkeld.
De allereerste operatie
Ik ben geboren met een spleet in mijn lip, kaak en gehemelte. Mijn eerste operaties was toen ik ongeveer 4 maanden oud was. Dokters hebben toen mijn lip gesloten. Ook hebben ze toen mijn zachte gehemelte gesloten en mijn oren doorgeprikt. Dit kwam doordat er wat mis was met mijn oren door mijn schisis. Deze operatie duurde ongeveer 5 tot 6 uur en na de operatie moest ik 5 dagen in het ziekenhuis blijven. Zelf weet ik natuurlijk helemaal niks meer van deze operatie, omdat ik nog een heel klein baby'tje was maar mijn moeder heeft me er veel over verteld en ik heb oude videobanden gezien van toen ik net geopereerd was. Bij deze operatie hebben ze de spleet in mijn lip dichtgemaakt en vervolgens hadden ze daar een pleister op geplakt. Omdat ze bang waren dat ik de pleister van mijn lip af zou trekken zaten mijn armen in twee kokertjes. Op die manier kon ik mijn ellebogen niet bewegen en zo ook niet de pleister losmaken. Ik heb dit ook op de videoband gezien en het is eigenlijk een heel triest gezicht. Het moet denk ik ook wel een flinke schok zijn geweest voor mijn ouders toen de pleister van mijn lip af werd gehaald. Opeens hadden ze een heel ander baby'tje!
Spelen in de speelkamer
Bij de tweede operatie was ik drie jaar en toen is mijn harde gehemelte gesloten. Ook kreeg ik een kleine lipcorrectie. Van deze operatie herinner ik me ook eigenlijk niet veel, behalve dat ik het enorm leuk vond om te spelen in de speelkamer in het ziekenhuis :)! Deze operatie duurde ongeveer 3 tot 4 uur.
De derde operatie
Mijn derde operatie was toen ik 7 jaar oud was. Dit was eigenlijk de eerste operatie waarbij ik goed besefte dat ik geopereerd werd en waarvan ik me nog veel herinner. Bij deze operatie is een stuk bot uit mijn heup gehaald en in mijn kaak gezet om zo de spleet in mijn kaak te sluiten. Ook konden zo op latere leeftijd twee hoektanden doorbreken. Ik weet nog dat ik na de operatie heel erg veel bloed moest spugen en dat ik een heel dik en blauw gezicht had. In mijn heup zat een hechting en een klein litteken, want daar was bot uitgehaald. Ik zat toen in groep 4 en ik kreeg een hele hoop lieve kaartjes, tekeningen en een hele mooie slinger van mijn klasgenoten. Dat vond ik heel erg leuk! Ook kreeg ik lekker veel cadeautjes zoals een knikkerbaan die ik al heel erg lang wilde. Dat soort dingen maakten de operatie minder erg en daardoor voelde ik me soms zelfs een beetje jarig! Ook vond ik de speelkamer in het ziekenhuis altijd geweldig om in te spelen en kwamen vaak vrienden en familie bij me op bezoek. Soms werd dit me wel wat te druk als ik bijvoorbeeld weer over moest geven. Bij deze operatie moest ik 1 nachtje in het ziekenhuis blijven en mama bleef bij me slapen, net als bij alle andere operaties.
Ik mocht alleen voor de operatie niks eten en alleen maar water drinken, want ik moest nuchter zijn tijdens de operatie en dat vond ik niet zo leuk.
Opereren aan de oren
Vervolgens heb ik een kleine operatie aan mijn oren (geloof ik..) gehad toen ik in groep 5 zat, dus toen was ik ongeveer 8 a 9 jaar. Een kind met een schisis heeft namelijk ook vaak veel last van de oren. Wat ze precies tijdens die operatie hebben gedaan weet ik eigenlijk niet meer, omdat dit maar een ''simpele'' operatie was. Omdat deze operatie erg kort was mocht ik diezelfde dag al naar huis.
De vijfde operatie
Toen ik 11 jaar oud was (ik zat in groep 8) heb ik een operatie aan mijn lip, neus en litteken gehad. Bij deze operatie hebben ze mijn neus mooier gemaakt. Bij een kind met een schisis staat de neus namelijk soms nogal scheef en vaak is de ene kant van de neus veel platter dan de andere kant. Bij deze operatie hebben ze gezorgd dat de platte neusvleugel rechter is komen te staan en daardoor is mijn neus veel mooier geworden! Verder hebben ze het litteken tussen mijn neus en bovenlip, waar vroeger dus een spleet zat, opnieuw opengemaakt en vervolgens netter dichtgemaakt dan dat het eerst was. Ook hebben ze bij deze operatie mijn bovenlip in een mooiere vorm gemaakt. Niet door middel van botox, maar met speciale technieken. Na de operatie moest ik heel erg veel overgeven en moest ik een week thuis herstellen. Verder moest ik lange tijd voorzichtig zijn met sporten en ik mocht dus tijdelijk niet dansen.
De zesde operatie
Mijn laatste operatie was afgelopen zomer, toen was ik 14 jaar. Ik heb namelijk doordat ik een schisis heb ooit twee buisjes in mijn oor geplaatst gekregen. Een buisje (in mijn linkeroor) was er ondertussen uitgegaan waardoor er een gaatje in mijn trommelvlies was ontstaan. Het is ook de bedoeling dat buisjes er uiteindelijk uitgaan, maar het gaatje in mijn trommelvlies was zo groot dat ik minder hoorde.Na veel hoortesten kwam ik erachter dat mijn gehoor niet zo best was. Ik werd dus geopereerd aan mijn linkeroor. Daarbij hebben ze achter mijn oor een sneetje gemaakt waardoor ze tijdens de operatie mijn hele oor om konden klappen (iel!!) en vervolgens hebben ze een vliesje op mijn trommelvlies gelegd. Het was de bedoeling dat het vliesje aan mijn trommelvlies bleef zitten en er eigenlijk een soort van '' in groeide'' zodat er geen gat meer in mijn trommelvlies zou zitten. Ik mocht dus in het begin niet op mijn linkeroor slapen, niet zwemmen, niet niesen en niet mijn neus snuiten, wat af en toe best lastig bleek te zijn. Na een tijdje kwam ik terug om een hoortest te doen en wat bleek? Mijn linkeroor hoorde even goed als mijn rechteroor, een hele vooruitgang dus! Ik was natuurlijk heel erg blij met dit nieuws! Nu moet ik nog kijken wat er gaat gebeuren met mijn rechteroor. Het buisje dat in mijn rechteroor zat is er namelijk een tijd geleden uitgehaald en binnenkort ga ik weer naar de kno-arts (keel, neus - en oorarts) om te kijken of het gaatje in mijn trommelvlies (van mijn rechteroor) groot is of juist niet en of ik aan mijn oor moet worden geopereerd, maar om eerlijk te zijn vind ik het op dit moment allemaal wel best en wil ik even niet geopereerd worden.
Even tussendoor
Verder heb ik tussen alle operaties door nog een paar kleine operaties gehad, dus in het totaal heb ik tot nu toe ongeveer 7 operaties gehad.
Nog meer operaties?
Krijg ik in de toekomst nog meer operaties? Waarschijnlijk wel ja, ik word dus misschien nog geopereerd aan mijn oor en ik krijg misschien nog een aantal operaties. Ik krijg waarschijnlijk nog een kaakoperatie. Deze operatie krijg ik omdat ik, net als veel andere kinderen met een schisis, een overbeet heb waarbij de onderkaak voor de bovenkaak staat. Door middel van beugels is dit voor een deel goed te maken, maar bij de kaakoperatie wordt dit helemaal rechtgezet. Verder kan ik ervoor kiezen om ooit een neuscorrectie te laten doen, maar ik twijfel nog heel erg of ik dit wel wil (zie ,, Neuscorrectie: Go or no go?''. Ik mag zelf bepalen welke operaties ik wel en niet wil, maar op dit moment weet ik het eigenlijk allemaal nog niet. Ik wil eerst kijken wat voor soort operaties het zijn, hoelang het herstel is en wanneer ze eventueel zouden kunnen. Op dit moment zit ik eigenlijk niet zo op een operatie te wachten, dus laat ik het nu maar mooi voor zoals het is :)!
Niemand is perfect
Maar is dat nou wel goed, zoveel aan jezelf laten veranderen? Zelf vind ik dat er ook grenzen zijn, dus dat je niet constant jezelf maar moet blijven veranderen. Niemand is perfect, ik dus ook niet. Natuurlijk wil ik bepaalde operaties wel laten doen, maar ik wil zeker niet dat wanneer ik na zo'n operatie een bekende op straat tegenkom dat diegene mij niet meer herkent. Ik wil wel gewoon mezelf blijven, want dat vind ik het belangrijkste! Ik wil denk ik dus nog wel een aantal operaties doen, maar ik moet ook tevreden leren te zijn met wie ik ben!
X
Bij de tweede operatie was ik drie jaar en toen is mijn harde gehemelte gesloten. Ook kreeg ik een kleine lipcorrectie. Van deze operatie herinner ik me ook eigenlijk niet veel, behalve dat ik het enorm leuk vond om te spelen in de speelkamer in het ziekenhuis :)! Deze operatie duurde ongeveer 3 tot 4 uur.
De derde operatie
Mijn derde operatie was toen ik 7 jaar oud was. Dit was eigenlijk de eerste operatie waarbij ik goed besefte dat ik geopereerd werd en waarvan ik me nog veel herinner. Bij deze operatie is een stuk bot uit mijn heup gehaald en in mijn kaak gezet om zo de spleet in mijn kaak te sluiten. Ook konden zo op latere leeftijd twee hoektanden doorbreken. Ik weet nog dat ik na de operatie heel erg veel bloed moest spugen en dat ik een heel dik en blauw gezicht had. In mijn heup zat een hechting en een klein litteken, want daar was bot uitgehaald. Ik zat toen in groep 4 en ik kreeg een hele hoop lieve kaartjes, tekeningen en een hele mooie slinger van mijn klasgenoten. Dat vond ik heel erg leuk! Ook kreeg ik lekker veel cadeautjes zoals een knikkerbaan die ik al heel erg lang wilde. Dat soort dingen maakten de operatie minder erg en daardoor voelde ik me soms zelfs een beetje jarig! Ook vond ik de speelkamer in het ziekenhuis altijd geweldig om in te spelen en kwamen vaak vrienden en familie bij me op bezoek. Soms werd dit me wel wat te druk als ik bijvoorbeeld weer over moest geven. Bij deze operatie moest ik 1 nachtje in het ziekenhuis blijven en mama bleef bij me slapen, net als bij alle andere operaties.
Ik mocht alleen voor de operatie niks eten en alleen maar water drinken, want ik moest nuchter zijn tijdens de operatie en dat vond ik niet zo leuk.
Opereren aan de oren
Vervolgens heb ik een kleine operatie aan mijn oren (geloof ik..) gehad toen ik in groep 5 zat, dus toen was ik ongeveer 8 a 9 jaar. Een kind met een schisis heeft namelijk ook vaak veel last van de oren. Wat ze precies tijdens die operatie hebben gedaan weet ik eigenlijk niet meer, omdat dit maar een ''simpele'' operatie was. Omdat deze operatie erg kort was mocht ik diezelfde dag al naar huis.
De vijfde operatie
Toen ik 11 jaar oud was (ik zat in groep 8) heb ik een operatie aan mijn lip, neus en litteken gehad. Bij deze operatie hebben ze mijn neus mooier gemaakt. Bij een kind met een schisis staat de neus namelijk soms nogal scheef en vaak is de ene kant van de neus veel platter dan de andere kant. Bij deze operatie hebben ze gezorgd dat de platte neusvleugel rechter is komen te staan en daardoor is mijn neus veel mooier geworden! Verder hebben ze het litteken tussen mijn neus en bovenlip, waar vroeger dus een spleet zat, opnieuw opengemaakt en vervolgens netter dichtgemaakt dan dat het eerst was. Ook hebben ze bij deze operatie mijn bovenlip in een mooiere vorm gemaakt. Niet door middel van botox, maar met speciale technieken. Na de operatie moest ik heel erg veel overgeven en moest ik een week thuis herstellen. Verder moest ik lange tijd voorzichtig zijn met sporten en ik mocht dus tijdelijk niet dansen.
De zesde operatie
Mijn laatste operatie was afgelopen zomer, toen was ik 14 jaar. Ik heb namelijk doordat ik een schisis heb ooit twee buisjes in mijn oor geplaatst gekregen. Een buisje (in mijn linkeroor) was er ondertussen uitgegaan waardoor er een gaatje in mijn trommelvlies was ontstaan. Het is ook de bedoeling dat buisjes er uiteindelijk uitgaan, maar het gaatje in mijn trommelvlies was zo groot dat ik minder hoorde.Na veel hoortesten kwam ik erachter dat mijn gehoor niet zo best was. Ik werd dus geopereerd aan mijn linkeroor. Daarbij hebben ze achter mijn oor een sneetje gemaakt waardoor ze tijdens de operatie mijn hele oor om konden klappen (iel!!) en vervolgens hebben ze een vliesje op mijn trommelvlies gelegd. Het was de bedoeling dat het vliesje aan mijn trommelvlies bleef zitten en er eigenlijk een soort van '' in groeide'' zodat er geen gat meer in mijn trommelvlies zou zitten. Ik mocht dus in het begin niet op mijn linkeroor slapen, niet zwemmen, niet niesen en niet mijn neus snuiten, wat af en toe best lastig bleek te zijn. Na een tijdje kwam ik terug om een hoortest te doen en wat bleek? Mijn linkeroor hoorde even goed als mijn rechteroor, een hele vooruitgang dus! Ik was natuurlijk heel erg blij met dit nieuws! Nu moet ik nog kijken wat er gaat gebeuren met mijn rechteroor. Het buisje dat in mijn rechteroor zat is er namelijk een tijd geleden uitgehaald en binnenkort ga ik weer naar de kno-arts (keel, neus - en oorarts) om te kijken of het gaatje in mijn trommelvlies (van mijn rechteroor) groot is of juist niet en of ik aan mijn oor moet worden geopereerd, maar om eerlijk te zijn vind ik het op dit moment allemaal wel best en wil ik even niet geopereerd worden.
Even tussendoor
Verder heb ik tussen alle operaties door nog een paar kleine operaties gehad, dus in het totaal heb ik tot nu toe ongeveer 7 operaties gehad.
Nog meer operaties?
Krijg ik in de toekomst nog meer operaties? Waarschijnlijk wel ja, ik word dus misschien nog geopereerd aan mijn oor en ik krijg misschien nog een aantal operaties. Ik krijg waarschijnlijk nog een kaakoperatie. Deze operatie krijg ik omdat ik, net als veel andere kinderen met een schisis, een overbeet heb waarbij de onderkaak voor de bovenkaak staat. Door middel van beugels is dit voor een deel goed te maken, maar bij de kaakoperatie wordt dit helemaal rechtgezet. Verder kan ik ervoor kiezen om ooit een neuscorrectie te laten doen, maar ik twijfel nog heel erg of ik dit wel wil (zie ,, Neuscorrectie: Go or no go?''. Ik mag zelf bepalen welke operaties ik wel en niet wil, maar op dit moment weet ik het eigenlijk allemaal nog niet. Ik wil eerst kijken wat voor soort operaties het zijn, hoelang het herstel is en wanneer ze eventueel zouden kunnen. Op dit moment zit ik eigenlijk niet zo op een operatie te wachten, dus laat ik het nu maar mooi voor zoals het is :)!
Niemand is perfect
Maar is dat nou wel goed, zoveel aan jezelf laten veranderen? Zelf vind ik dat er ook grenzen zijn, dus dat je niet constant jezelf maar moet blijven veranderen. Niemand is perfect, ik dus ook niet. Natuurlijk wil ik bepaalde operaties wel laten doen, maar ik wil zeker niet dat wanneer ik na zo'n operatie een bekende op straat tegenkom dat diegene mij niet meer herkent. Ik wil wel gewoon mezelf blijven, want dat vind ik het belangrijkste! Ik wil denk ik dus nog wel een aantal operaties doen, maar ik moet ook tevreden leren te zijn met wie ik ben!
X